Weekendje Bangkok

Na ons eerste weekje in het weeshuis, waren we blij dat we het weekend even iets voor onszelf konden doen. We hadden met Yvonne, Selina en Quirijn (drie andere vrijwilligers) om 13:00 afgesproken in Bangkok. Simone en ik kwamen 1,5 uur later eindelijk ook eens op de bestemming aan... Dit was niet alleen te wijten aan een "kleine" inschattingsfout wat betreft de reistijd, maar ook aan het feit dat we continue van het kastje naar de muur werden gestuurd op het busstation in Bangkok. De mensen hier vinden het namelijk onbeleefd om nee te zeggen, dus als je ze de weg vraagt, zullen ze je altijd wel een bepaalde kant op sturen. Helaas niet altijd de goede....

Het was erg leuk om de anderen weer te zien en te horen hoe hun projecten bevielen. Gelukkig hadden zij het ook allemaal erg naar hun zin. We besluiten om met z'n allen gewoon een dagje rond te hangen op Kao San Road. Een gezellige straat waar alle backpackers verblijven en waar de hele dag van alles en nog wat te koop is op straat. Maar ik houd me in; want om nou straks met een extra tas aan het reizen te beginnen, zie ik echt niet zitten! Wat het eten betreft zijn we het allemaal snel eens; geen rijst en geen noodles vanavond maar pizza; echt zalig! :-) Na het eten zijn een aantal van ons toch wel erg geinteresseerd in het 'Red Light District' van Bangkok. Dus we gaan met z'n vijven opgepropt in een tuk-tuk op weg, niet wetende wat ons daar te wachten stond... Zodra we daar aankomen, worden we direct door een kerel de eerste de beste striptent ingetrokken; ik wist niet wat ik zag... We wisten niet hoe snel we weer naar buiten moesten! Ondertussen blijft die kerel maar roepen: "Ping Pong Show", "Ping Pong Show"... Wanneer we in de volgende louche tent terecht komen, denken wij (stelletje naieve buitenlanders!!) daar wel even gewoon een drankje te kunnen drinken... Maar een biertje kost dan ineens 6x zoveel omdat je naar een naakte omgebouwde kerel in een brandende hoepel kan kijken (alsof ik daar op zit te wachten)!! Beetje jammer... Na lang stennis schoppen met het personeel krijgen we een deel van ons geld terug en maken we ons maar heel snel uit de voeten. We gaan weer terug naar Kao San Road en duiken daar een aantal kroegen in. Daar was het gelukkig wel gezellig!

De volgende dag zaten we met 1 persoon minder aan het ontbijt aangezien de enige kerel van ons gezelschap besloot om dankzij het vrouwelijk schoon aan zijn zij, nog wat langer in bed te blijven liggen.. Dus zijn we met vier meiden op weg gegaan naar de weekend markt in Bangkok. Dit is de grootste markt van Thailand en je kunt er werkelijk van alles kopen; kleding, eten, souveniers, dieren... Maar het is zo groot dat we echt maar 1/5 deel van de hele markt hebben gezien. Uiteraard wel een nieuwe outfit gescoord; een 'fisherman-pant' (soort drollenvanger, maar is hier heel hip!) en een rood Ralph Lauren polo'tje (nepper kan niet!) voor maar liefst 5 euro in totaal!

Na dit dagje 'shoppen' weer moe op weg naar t weeshuis. Onze terugreis had echter ook nogal wat voeten in de aarde.. Het eerste deel ging goed; we arriveerden bijtijds op het busstation en hadden dit keer binnen 10 min. de juiste bus gevonden. Het enige probleempje was dat we dachten dat we er in Saratburi uit moesten omdat we er stellig van overtuigd waren dat ons weeshuis zich daar bevond. Maar Saratburi is hier niet alleen een stad, maar ook de naam van de hele provincie... Uiteindelijk zaten we dus wel in de goede provincie alleen wel 50 km. uit de richting!! Ok, ons weeshuis staat dus in Praputhabat in de provincie Saratburi; dat vergeten we dus nooit meer (lekker voorbereid!!). Toen we de bus uitkwamen, herkenden we dan ook bar weinig. Gelukkig was er een Thaise vrouw die wel een beetje Engels sprak. Zij en haar broer hebben allerlei mensen zitten bellen om erachter te komen waar WIJ heen moesten... Uiteindelijk zagen we op een kaart de naam van de tempel staan, waar ons weeshuis tegenover staat. Wat een uitkomst! Omdat zij vreesde dat er inmiddels al geen bussen meer reden, brachten zij en haar broer ons het hele stuk weer terug... Wat voelden wij ons dom!! Maar wat een geluk dat er nog zulke goede mensen bestaan...

Na een turbulent weekendje Bangkok, dus gelukkig toch weer aangekomen bij het weeshuis en doodmoe ons bedje ingedoken!